ZO Heren 1: De modderschuit meert aan bij TC Tanthof

25 september 2025

Het begon zondag 21 september, keurig om 12:15, verzamelen op het park. Iedereen netjes op tijd, kopje koffie, koekje erbij, dus het leek allemaal soepel te verlopen. Alleen één minpuntje: onze captain Hielke. De dag ervoor nog als invaller bij ZA heren 2 (2HE-3HD), (die ook alleen maar geblesseerde spelers hebben) — netjes hoor — maar dat bleek achteraf niet zo’n slimme zet dat invallen, balen. Het lichaam is niet meer wat het tien jaar geleden was en dus hadden we er vandaag een geblesseerde toeschouwer bij. En nee, het was géén smoesje om onder het kunstgras uit te komen. Hij was écht uitgeschakeld. Minstens twee weken, denken we.

De kunst van kunstgras
De banen lagen er strak bij, maar o, dat kunstgras... Tijdens het inslaan nog even een buitje, maar na een kwartiertje konden we van start met de dubbels. Het liep moeizaam. Die ballen deden raar, de stuit onvoorspelbaar, en wij als “oudjes” moeten ineens weer door de knieën – dat was jaren geleden. Gelukkig hoorde ik naast me dezelfde verzuchtingen door de lucht schallen. Na twee super tiebreaks stond het 1-1.

Singels en support
Daarna de singels: Wouter als opoffering singel op baan 1, Bauke op baan 2, Thom op baan 3, Robin op baan 4 (begon al half geblesseerd de 4de singel, weer hamstring, ook een zeker puntje) ondertussen stonden onze vaste schare supporters weer trouw langs de kant: Milou, Johan, Olivier, Faas en natuurlijk Peter 3mountes. Eigenlijk voelde het meer als een thuiswedstrijd, door onze toeschouwers, dan een uitwedstrijd, want de lokale support bij Tanthof was... bescheiden.

Routine vs. Explosief
Het spel was een mix van frustratie en plezier: ballen die door knalden of juist dood neervielen, explosieve jeugd tegenover onze routine en slimheid. Soms was dat genoeg om boven te blijven, soms net niet. Maar plezier hadden we zeker. OOOH was is het toch een fijne ondergrond, dat de KNLTB deze ondergrond niet verbiedt...

Broodje knak & ID-controle
Na afloop geen bruine boterham, maar wél een broodje knakworst. Dat paste weer mooi bij Bauke’s eerdere bestelling aan de bar, waar hij zelfs zijn ID moest laten zien voor een biertje (wat is jouw geheim, Bauke? Want je vloog wel over de baan (maar ik hoorde je ook wel eens kreunen en steunen, vloeken). De traditionele “patat waterfiets” sloegen we dit keer over, al heeft Hielke als non-playing captain het waarschijnlijk toch nog geprobeerd. Hoe dat is bevallen horen we graag, want de groep waaierde na gezamenlijke sluiting van de kantine weer alle kanten op. Op alle fronten zijn wij als team wel de beste en nummer 1 in het langste aanwezig blijven na de wedstrijden, ook biji uitwedstrijden.

Dirk, we rekenen op je
De grote afwezige was Dirk. Heeft al zijn krachten kunnen sparen voor de aankomende wedstrijd. Hopelijk pakt hij nog wat trainingsuurtje mee, want we verwachten nu wel dat die singel niet 4 uur gaat duren, maar 1,5 uur, zou lekker zijn. Ook gezien het banen schema. Hij weet dat hij volgende week thuis alles uit de kast moet halen en dan bedoelen we natuurlijk niet alleen de bar bon spekken, maar de punten en als er punten worden gehaald kunnen we ook weer praatjes hebben.

Lieve woorden… in modderschuit-stijl
En opvallend: dit keer veel lieve woorden en complimenten na afloop, ook al was er niet gewonnen. Er was een klein Valentijn momentje bij de modderschuit, was opeens een soort deja vu. Waar blijft toch die ouderwetse modderschuit-mentaliteit van harde opmerkingen en afzeiken? Ach ja, soms is het ook wel eens lekker zo.

Nou op naar de volgende wedstrijd: zondag 26 september op het mooie park van DTB, toeschouwers we beginnen ergens midden in de nacht, o nee we eindigen midden in de nacht. Starttijd 15:30

Tot snel weer,
Wouter

Nieuwscategorieën