Ondanks de statistieken vooraf (we wisten dat Kralingen koploper was en gemiddeld een punt per speler sterker) dachten we zeker niet kansloos te zijn om een of meer punten af te snoepen. Vol goede moed begonnen Hannah en Vincent aan de singles. Hannah trof een collega-leftie met een ijzersterk loopvermogen. Door lekker door te slaan wist ze de druk hoog te houden, maar haar tegenstandster bracht de ballen op de meest wonderbaarlijke wijze terug, waarbij ook het geluk nog een handje hielp door twee netballen achter elkaar op het moment dat Hannah net door dacht te drukken. Ondanks enkele kansen lukte het niet om de wedstrijd te kantelen en werd het, gezien het spelbeeld, een geflatteerde nederlaag. Positief was wel, dat de vorm weer terug begint te komen, waarbij zeker de forehand cross als gevaarlijk wapen tegen een conditioneel minder sterke tegenstandster effectief kan zijn.
Ondertussen had Vincent er lol in. Tegenstander Vincent, aangemoedigd door zijn dubbelpartner die ook al Vincent heette, had het moeilijk met het gevarieerde spel van “onze man”. Een gelijkwaardige partij ontspon zich met kerende kansen. Na een krap verloren eerste set ging het in de tweede iets sneller doordat “hun” Vincent vrijer ging spelen en “onze” Vincent meer het gevoel had de punten te moeten gaan maken, waardoor de foutenlast toenam. Ondanks het verlies een zeer bevredigend optreden, het beste in dit nog prille seizoen!
Omdat de wisselbaan door het vierde gemengde team niet kon worden gebruikt vervolgden we met twee dubbels tegelijkertijd. Peter en Ruud startten sterk tegen Vincent kwadraat, maar maakten steeds meer fouten tegen een zeer solide spelend duo. Linkse Vincent maakte veel punten met zijn harde service naar buiten (vergelijkbaar met een “Hielke service”, dan weet iedere DTB’er wat wordt bedoeld!) en Lange Vincent heerste aan het net. Ruud en Peter vochten hard (ook een beetje tegen zichzelf) en als met name Peter zijn gebruikelijke serviceniveau had gehaald had er meer in gezeten. Voor de oplettende lezer van het verslag van vorige week: de kuiten hielden zich goed!
Elise en Caroline waren op papier duidelijk de mindere (meer dan 2 punten verschil in gecombineerde ranking) maar dachten daar op de baan geheel anders over. Na een krap verloren eerste set namen ze het heft in handen en wonnen de tweede gedecideerd, met vooral actief spel aan het net. Er ontspon zich een bloedstollende wedstrijd tie-break waarbij we als teamgenoten heen en weer werden geslingerd tussen hoop en vrees, hartstochtelijk meelevend met elke bal. Helaas werd de inzet van Caro en Elise niet beloond … en werd het 11-13. So close, het had net zo goed andersom kunnen zijn! Deze partij toonde aan dat de dubbeloefeningen tijdens de training door Loek hun effect hebben, want de daadkracht aan het net van onze dames is enorm verbeterd!
Bij de afsluitende mixed was de zon (die de hele dag trouwens trouw geschenen had) wat gaan zakken en nam de temperatuur zienderogen af. De toeschouwers bleven warm door een aantrekkelijke mixed, waarin Hannah en Ruud elkaar prima aanvulden en kansen boden. Ook hier was het krachtsverschil miniem. Leuke slagenwisselingen en kerende kansen, maar helaas geen succes in de einduitslag. Ook hier dus tevreden over het spel, maar toch een beetje een kater van het resultaat.
Na afloop had de gezonde competitieschaal duidelijk garnituur nodig en dus werden minder gezonde borrelhapjes aangerukt die weggespoeld werden met liters thee en Vedett. Onze tegenstanders blikten al vooruit op de kampioenswedstrijd van volgende week tegen het eveneens ongeslagen Forescate en wij op de wedstrijd om de laatste plaats tegen De Oude Eik, dat ook nog zonder overwinning is.
Verslaglegging hierover zal de geïnteresseerde DTB’er moeten vernemen via de tam tam (oude DTB’ers van voor het digitale tijdperk krijgen nu direct heimwee, zo heette het DTB-clubblad) want schrijver dezes verblijft in het buitenland om daar te werken aan herstel. Veel succes gewenst, teamgenoten, het was een waar genoegen, evenals het gezellige natafelen zoals uit de foto mag blijken.
Dreihill jr.